We współczesnej kognitywistyce i teorii komunikacji panuje przekonanie, że ludzka komunikacja nie ogranicza się do werbalnego transferu abstrakcyjnych informacji. W faktycznych, codziennych działaniach komunikacyjnych wykorzystujemy nasze ciało (gesty, spojrzenie, postawę ciała, mimikę itp.) by przekazywać informacje, wpływać na zachowania innych, wyrażać emocje lub oznaczać relacje społeczne. Ruchy rąk (gesty) pozwalają np. określić rozmiar czy kształt obiektu, gest wskazania lub kierunek spojrzenia są w stanie nakierować uwagę rozmówcy na określony obiekt lub działanie, wyraz twarzy pozwala nadać emocjonalnego wyrazu naszym działaniom, dystans od rozmówcy wyraża zażyłość pomiędzy rozmawiającymi. Dodatkowo, komunikacja ucieleśniona zazwyczaj towarzyszy komunikacji językowej-werbalnej i w takim kontekście powinna być też rozpatrywana. W trakcie konwersatorium będziemy:

• Będziemy omawiać i analizować przykłady multimodalnej ucieleśnionej komunikacji; 

• podejmiemy próbę empirycznego zbadania komunikacji ucieleśnionej (ze szczególnym uwzględnieniem gestów);

• spróbujemy komunikować się ograniczając środki werbalne na rzecz form ucieleśnionych.