Kurs przybliża konteksty astronomiczne, astrologiczne, humoralne literatury polskiej.

Kurs przybliża ideę szlachectwa stanowiącą istotny element staropolskiej mentalności i kultury literackiej.

Przedmiot obejmuje zagadnienia dotyczące teorii i praktyki współczesnego edytorstwa naukowego. Dostarcza studentom informacji na temat celów, funkcji i metod pracy edytora tekstów dawnych. Przekazuje wiedzę dotyczącą tekstologii: zasad wydawania tekstów źródłowych (rękopisy i stare druki) typu A, B, C. Wyposaża w podstawowy zasób wiadomości na temat kompendiów wiedzy o edytorstwie, wzorcowych edycji krytycznych, zasad transkrypcji tekstu, ustalania atrybucji tekstu, opisu podstawy edycji, sporządzania aparatu krytycznego, komentarzy filologicznych, słowników językowych (dawnych wyrazów i form) do wydawanych tekstów, indeksów (np. postaci, miejsc). Omawia założenia edytorskie i praktykę wydawniczą.

Zajęcia poświęcone są kulturotwórczej roli Biblii i piśmiennictwa religijnego w literaturze polskiej od średniowiecza do baroku. Punkt ciężkości położony jest zatem na analizę wielostronnego oddziaływania tej tradycji na wybrane dzieła epoki dawnej.

Konwersatorium przybliża specyfikę literacką (gatunkową, ideowo-artystyczną) wybranych utworów staropolskich z uwzględnieniem perspektywy edytorsko-wydawniczej.