Realizowane treści przedmiotu służą wszechstronnemu przygotowaniu studenta do samodzielnego napisania pracy magisterskiej. Mają więc na celu uświadomienie studenta w zakresie: podstawowych pojęć metodologicznych, operacjonalizacji i konceptualizacji badanych zmiennych; metodologicznych i statystycznych aspektów badań własnych związanych z ich organizacją, planowaniem, opisem, interpretacją i analizą statystyczną. Mają również służyć zapoznaniu z techniką pisania pracy; techniką zdobywania informacji i ze sposobami korzystania ze źródeł bibliograficznych.
Spektrum zaburzeń autystycznych to całościowe zaburzenia rozwoju, które charakteryzują się trudnościami w relacjach społecznych i komunikowaniu się oraz ograniczonymi wzorcami zachowań, aktywności i zainteresowań. W opinii nauczycieli klas integracyjnych i szkół specjalnych wyjątkowo często osoby dotknięte tym zaburzeniem są określane jako agresywne wobec innych i siebie. Agresja i napady złości są problemem powszechnie współwystępującym z autyzmem. W ramach przedmiotu student poznaje etiologię zachowań trudnych oraz strategie radzenia sobie z nimi.
Istotą autyzmu są trudności w nawiązywaniu relacji społecznych, komunikacji oraz powtarzalne, stereotypowe wzorce zachowań. Rodzice dzieci z autyzmem borykają się z kolei (nieraz samotnie) z takimi specyficznymi problemami, jak: wycofanie się z kontaktu spowodowane unikaniem awersyjnej stymulacji, jakiej może dostarczać zachowanie dziecka, zwłaszcza wobec presji i wzrostu oczekiwań wobec niego; nasilenie dyrektywności, gdy rodzic (zwłaszcza matka) usiłuje kontrolować zachowanie dziecka ; zachowanie ambiwalentne, będące mieszaniną prób zbliżania się i poszukiwania kontaktu z dzieckiem oraz unikania go, które skutkuje wzorcem wyuczonej bezradności.
Trudności leżących u podstaw zaburzeń dzieci z autyzmem nie da się usunąć ćwiczeniami. Niezbędna jest różnorodność i spontaniczność, doświadczanie wielu różnorodnych relacji. Dziecko z autyzmem, jak każde inne, jeśli dostanie odpowiednią przestrzeń, wyjątkową, specjalnie przygotowaną ze względu na zaburzenia autystyczne, rozwija się i staje się partnerem dialogu.
Dziecko potrzebuje uczenia samodzielności i ćwiczenia sprawności intelektualnej, które wymaga dyrektywności. Jednocześnie potrzebuje terapii więzi i dialogu.
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi pracy dydaktycznej z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz rozwijaniu praktycznych umiejętności w tym zakresie. Uczestnicy zajęć poznają strukturę organizacyjną w polskim systemie edukacyjnym uczniów z niepełnosprawnościami. Rozważą związek wartości z doborem celów uczenia i nauczania, wychowania, specyfiką doboru treści programowych, formami i zasadami pracy dydaktycznej na różnych etapach edukacji. Poznają rozwiązania prawne oraz wynikające z praktyki pedagogicznej związane z ocenianiem uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Realizowane treści przedmiotu służą wszechstronnemu przygotowaniu studenta do samodzielnego napisania pracy magisterskiej. Mają więc na celu uświadomienie studenta w zakresie: podstawowych pojęć metodologicznych, operacjonalizacji i konceptualizacji badanych zmiennych; metodologicznych i statystycznych aspektów badań własnych związanych z ich organizacją, planowaniem, opisem, interpretacją i analizą statystyczną. Mają również służyć zapoznaniu z techniką pisania pracy; techniką zdobywania informacji i ze sposobami korzystania ze źródeł bibliograficznych.